In dit artikel vertelt Paul Delcour, scheikundedocent op het Cartesius Lyceum in Amsterdam, over zijn afstandsonderwijs ten tijde van corona. Hoe pakt hij het aan, hoe gaat het, en wat vinden hij en zijn leerlingen ervan?
“Toen alle scholen moesten sluiten, zijn we op maandag meteen als docententeam bij elkaar gekomen. We staken de koppen bij elkaar om te bedenken hoe wij het afstandsonderwijs het beste konden aanpakken. We hebben ervoor gekozen om in de basis het standaardrooster aan te houden. We zorgen ervoor dat elke klas per week per vak één contactles krijgt, waarin uitleg gegeven wordt over de stof, en één werkles, waarin de leerlingen kunnen werken aan de weektaak.
De contactlessen houden we in Google Meet, de opdrachten zetten we klaar in Google Classroom en we gebruiken de Google Agenda voor het overzicht van contact- en werklessen. Omdat onze school al met Google werkte, en alle leerlingen dus al een Google account hadden, was dit logistiek een wat makkelijkere stap.
Zodra ik alle Classrooms had aangemaakt en de leerlingen had uitgenodigd, verbaasde ik me er eigenlijk over hoe snel alle leerlingen zich hadden toegevoegd aan de Classroom! Tijdens de eerste Meet was het natuurlijk voor iedereen nieuw. Om zo’n les goed te laten verlopen zijn er wat regels nodig. In het begin was het voor leerlingen verleidelijk om hun microfoon aan te zetten, of om andere mensen uit te nodigen. Maar dat stopte al vrij snel en iedereen gaat er heel serieus mee om.
Hieronder zie je een screenshot van mijn gemiddelde werkweek. Ik heb gemiddeld drie contactlessen per dag. Daarnaast bekijk ik het ingeleverde werk van de leerlingen en probeer dit van feedback te voorzien. Ik ga één dag per week naar school om daar te werken en nog enigszins contact te hebben met collega’s.
De gemiddelde online werkweek van Paul
Zodra de leerlingen de Meet in komen, vraag ik altijd even hoe het gaat en probeer een soort van gesprekje te starten. Tijdens de live lessen geef ik de leerlingen opdrachten in de vorm van een Google Form die zij ter plekke moeten invullen. Verder heb ik thuis een flexibele webcam waarmee ik mijn blaadje kan filmen waar ik aantekeningen op maak. Op school gebruik ik het smartboard voor aantekeningen, en geef ik de les zoals ik die normaal gesproken ook geef, met als enige verschil dat er nu geen leerlingen fysiek aanwezig zijn.
Wat wel lastig is, is dat leerlingen zich kunnen aanmelden voor de Meet en vervolgens iets anders kunnen gaan doen. Als ik klaar ben met de Meet wacht ik altijd nog een paar minuten. Soms blijven er dan nog leerlingen achter en dan weet je dat die iets anders hebben gedaan. Dat geef ik dan door aan de mentor.
Ik vind online lesgeven een goed middel om informatie te zenden, want je kunt in alle rust een goede uitleg geven. Maar ik mis wel de interactie met de leerlingen om te checken of er geen vragen zijn. Online kan ik ze toch minder goed helpen dan fysiek in de klas. Mijn leerlingen vinden het een prima manier van werken in deze tijd, maar de meesten hebben toch liever les op school, zodat zij meer hulp kunnen krijgen.
Andere docenten zou ik voor hun online onderwijs de volgende tips willen geven: Zorg voor routine. Geef niet te veel werk op. En houd het overzichtelijk wat er van de leerlingen wordt gevraagd.”
Paul Delcour is 28 jaar oud en dit is zijn tweede jaar in het onderwijs als scheikundedocent. Hij heeft een bachelor Farmaceutische Wetenschappen en is momenteel nog in opleiding voor het behalen van zijn eerstegraads bevoegdheid. Paul vindt het heel leuk om leerlingen te helpen en te vertellen over dingen die hij zelf heel leuk vindt (scheikunde!).
Lees ook:
Het afstandsonderwijs van scheikundedocent Harry Mons
Het afstandsonderwijs van scheikundedocent Herbert van de Voort
Het afstandsonderwijs van scheikundedocent August Roelofsen
Het afstandsonderwijs van scheikundedocent Koen van der Sluijs
Het afstandsonderwijs van scheikundedocent Roy Wiersma
Het afstandsonderwijs van natuurkundedocent Bert Haalboom
Het afstandsonderwijs van biologiedocent Yvonne Doorduyn
18-mei-2020